11.7.2009
VARŚŠ - Nżtt REI-mįl ķ uppsiglingu!
Öšrum pistlinum mķnum var śtvarpaš ķ gęrmorgun į Morgunvaktinni į Rįs 2. Sį fyrsti er hér. Aftur kom athugasemd frį tęknimanni eftir prufurennsli: "Žś ert ekki aš flytja žetta ķ fyrsta sinn, er žaš?" Nei, ég hafši rennt yfir žetta heima meš vinkonu mķna ķ sķmanum og skeišklukku til aš tķmamęla. Var innan tķmamarka ķ fyrstu tilraun og įnęgš meš žaš. Tęknimanninum fannst flutningurinn leikręnn, kannski af žvķ mér er mikiš nišri fyrir.
Kjarni pistilsins er einkavęšing og śtsala orkuaušlindanna okkar. Spilltir stjórnmįlamenn aš reyna aš redda eigin klśšri og žeir halda įfram aš hygla sér og sķnum. Śtrįsaraušjöfrar eru enn į feršinni - ķ dulargervi aš žvķ er viršist. Ég er bśin aš skrifa nokkra pistla undanfariš um aušlindamįlin, virkjanirnar og nįttśruna, auk fjölmargra pistla 2007 og 2008. Viš veršum aš vera vel vakandi og standa vörš um aleigu okkar, nįttśruna og aušlindir hennar. En hér er pistillinn - hljóšskrįna hengi ég nešst ķ fęrsluna fyrir žį sem vilja hlusta lķka:
Įgętu hlustendur...
Ég ętla ekki aš tala um hin stórfelldu, mešvitušu og skipulögšu bankarįn sem framin voru į Ķslandi. Bankarįnin, sem framin voru innan frį af eigendum og stjórnendum bankanna meš vitund, vilja og jafnvel ašstoš handónżtra embęttismanna og spilltra stjórnmįlamanna. Bankarįn, sem viš - almenningur og skattgreišendur į Ķslandi - žurfum nś aš bera skašann af, mešal annars ķ formi hęrri skatta, veršhękkana og skertrar žjónustu.
Bankarįnin, sem ég ętla ekki aš tala um, eru lķkast til einu bankarįn mannkynssögunnar žar sem vitaš er hverjir bankaręningjarnir eru, en žeim leyft aš lifa ķ friši og vellystingum praktuglega fyrir rįnsfenginn, įn žess aš hróflaš sé viš žeim eša reynt aš gera téšan rįnsfeng upptękan. Enda lķklega löngu bśiš aš koma honum ķ öruggt skjól. Til žess hafa ręningjarnir haft nęgan tķma.
Ég ętla heldur ekki aš tala um öll hin rįnin sem framin hafa veriš undanfarin įr. Til dęmis rįn, žar sem grįšugir fjįrhęttuspilarar keyptu gamalgróin fyrirtęki - sum meš digrum sjóšum. Fjįrhęttuspilararnir ryksugušu śr žeim hvern eyri til aš leika sér meš į alžjóšlegum testosterón-mörkušum žar sem keppnin um hver įtti dżrustu einkažotuna, snekkjuna eša glęsihöllina hljóp meš menn ķ gönur. Og enn borgum viš brśsann, ķslenskur almenningur.
Ég ętla ekki aš minnast į minni rįnin, sem eru žó ekki sķšur alvarleg. Rįnin, žar sem fólk svindlar į nįunganum - til dęmis meš žvķ aš svķkja undan skatti eša žiggja atvinnuleysisbętur žrįtt fyrir aš vera ķ fullri vinnu... į svörtu. Į Ķslandi hefur alltaf žótt svolķtiš flott aš svķkja undan skatti eša spila į kerfiš - sjįlfum sér til framdrįttar. Sį sem dįist aš slķkum svikum įttar sig lķklega sjaldnast į žvķ, aš svikarinn er um leiš aš leggja žyngri byršar į hann, nįungann. Heišarlega manninn sem er kannski svo heppinn - eša óheppinn, žaš fer eftir hugarfari og sišferši - aš geta ekki svikiš undan skatti eša spilaš į kerfiš sjįlfur. Fólk veršur aš įtta sig į, aš viš erum rķkiš. Sį sem stelur af rķkinu stelur af okkur.
Nei, ég ętla aš tala um annars konar rįn og engu skįrra. Rįn į ómetanlegri nįttśru okkar og aušlindum, hvort sem er ķ formi jaršhita, fallvatna eša hreina og tęra vatnsins okkar. Aušlindirnar eru aleiga okkar Ķslendinga og viš veršum aš standa vörš um žęr. Okkur ber skylda til aš varšveita aleiguna fyrir komandi kynslóšir.
Į Sušurnesjum stendur nś bęjarstjóri nokkur fyrir einkavęšingu aušlinda og sölu į žeim til innlendra og erlendra gróšapunga. Hann er bśinn aš klśšra fjįrmįlum sveitarfélagsins, vantar pening og žarf aš redda sér fyrir kosningarnar į nęsta įri. Žaš hvarflar ekki aš mér aš kanadķski jaršfręšingurinn, sem aušgašist grķšarlega į silfurnįmum, mešal annars ķ Sušur-Amerķku, ętli aš fjįrfesta ķ jaršorkufyrirtęki į Ķslandi sér til įnęgju og yndisauka. Ó, nei, mašurinn ętlar aš gręša į aušlindinni okkar og stinga gróšanum ķ eigin vasa. Og hinir kaupendurnir lķka.
Nżtt REI-mįl viršist vera ķ uppsiglingu į Sušurnesjum. Spilltir stjórnmįlamenn og ašrir grįšugir sišleysingjar ętla aš selja aušlindina okkar ķ hendur manna, sem hugsa um žaš eitt aš gręša peninga - og viš borgum brśsann. Erum viš til ķ žaš - enn og aftur?
Ķslendingar verša aš įkveša sig. Viljum viš eiga, nżta og njóta aršsins af aušlindum okkar sjįlf - eša viljum viš lįta innlenda eša erlenda gróšapunga og fjįrglęframenn aršręna okkur?
Okkar er vališ.
Hér er svo aš lokum śrklippa śr 24 stundum frį 12. október 2007 - til umhugsunar.
Bloggar | Breytt s.d. kl. 13:59 | Slóš | Facebook | Athugasemdir (11)