Já en Össur minn...

Ég skil ekki þessa kátínu yfir ákvörðun Landsvirkjunar. Eyðileggingin á náttúrunni er alveg sú sama, hvort sem virkjað er fyrir álver eða netþjónabú. Það eina jákvæða við þetta er að netþjónabú mengar minna en álver.

Landsvirkjun var nefnilega ekki að lýsa því yfir að hún ætlaði að hætta við að virkja - bara að skipta um væntanlega viðskiptavini.

Og hvaða misskilningur er í gangi um að það þurfi að skapa störf á suðvesturhorninu? Er ekki staðreyndin sú að við þurfum að flytja inn útlendinga í tugþúsundatali til að vinna öll störfin sem í boði eru? Var ekki verið að nefna töluna 17.000 í fréttum í fyrradag, og þá eru ótaldir þeir sem enn eru óskráðir.

Hvernig er hægt að vera í slíkri mótsögn við veruleikann?

Við þurfum að skapa verðmæti, segja sumir. Hvaða verðmæti? Handa hverjum? Hverjir græða? Hver er fórnarkostnaðurinn? Náttúrunni blæðir, við sem nú lifum glötum ósnortinni náttúru og komandi kynslóðir fá kannski aldrei að kynnast henni.

Hvenær linnir þessari græðgisvæðingu og hvað ætla menn að fórna miklu á altari Mammons?

Össur: Ekkert nema jákvætt við ákvörðun Landsvirkjunar

Athugasemdir

[Jenný Anna Baldursdóttir, 11.11.2007 kl. 01:45]

Ég er persónulega alveg hætt að botna í Össuri, hafi ég einhvertímann gert það

[Lára Hanna Einarsdóttir, 11.11.2007 kl. 02:01]

Sko...  Össur er fínn náungi og vel meinandi - hann er bara svolítið fljótfær stundum og veit það manna best sjálfur. Ég skil hann vel með það því ég er svoleiðis sjálf. Svo er hann í þeirri aðstöðu að einhver segir eitthvað og fjölmiðlar hringja og krefjast þess að hann segi sitt álit NÚNA! Hann er ekki búinn að lesa sér nægilega til eða hugsa málið og segir eitthvað sem hljómar skynsamlega akkúrat þá... Sumir eru lengur að hugsa málið en aðrir og það skil ég líka því ég er þannig sjálf. Við hin verðum að veita honum tækifæri til að skipta um skoðun seinna, þegar hann hefur íhugað málið. Og við skulum muna eitt - að geta skipt um skoðun þegar annað sannara reynist er þroskamerki, ekki veikleikamerki eða vingulsháttur.

Ég hef enga trú á því að Össur, þessi ágætismaður, skilji ekki hvað er í húfi. Hann á tvær dætur sem hann vill áreiðanlega að upplifi óspillta íslenska náttúru eins og hún gerist best.