Græðgi, siðleysi og spilling - ennþá!

Það fauk hressilega í mig þegar ég horfði á fréttir Stöðvar 2 í kvöld. Þetta getur ekki verið annað en svik og brot á samningum sem gerðir voru í febrúar um að bíða með launahækkanir til handa launþegum. Hér ætla eigendur fyrirtækis að greiða sjálfum sér arð sem myndi nægja í áður umsamda launahækkun starfsmanna í átta ár! Samið var um frestun - væntanlega vegna þess hve fyrirtækin eru blönk... eða hvað? Varla HB Grandi fyrst þeir hyggjast ausa fé í vasa eigenda á meðan starfsfólkið má lepja dauðann úr skel og fær ekki umsamda launahækkun.

Hafa þessir menn ekkert lært? Ætlar verkalýðshreyfingin að láta þetta óátalið? En ríkisstjórnin? Einn þessara manna skuldar þjóðinni stórfé! Ætti arðgreiðslan hans ekki að renna óskipt í ríkiskassann? Það verður að stöðva svona siðlausa græðgi.

Straumur vonar

"Eva Joly birtist alltaf eins og stormsveipur, hvar sem hún kemur. Og ekki eru allir sáttir við hana, sérstaklega vegna þess að hún þykir full opinská þegar viðkvæm mál eru annars vegar." Þannig hófst umfjöllun Gísla Kristjánssonar um Evu Joly í Speglinum miðvikudaginn 11. mars, þremur dögum eftir að Eva tók íslensku þjóðina með trompi. Hún kom svo sannarlega eins og stormsveipur til Íslands og áreiðanlega eru ekki allir sáttir. Ég skal veðja að einhverjir skjálfa á beinunum núna.

Það gerist ekki oft að einhver höfði svona sterkt til heillar þjóðar. Undanfarna daga hefur farið straumur um þjóðfélagið - straumur vonar. Ferill, framkoma og ekki síst orð Evu Joly vöktu þá von með þjóðinni að ef til vill nái réttlætið fram að ganga þrátt fyrir allt - þótt síðar verði. Við skynjum öll hve nauðsynlegt það er og munum öll leggja okkar af mörkum ef með þarf. Að minnsta kosti við sem höfum hreina samvisku - og það er meirihluti þjóðarinnar. Ég efast ekki um það eitt augnablik.

Í fyrradag spurði ég ungan mann hvað hann sæi þegar hann horfði á þessa mögnuðu mynd hans Ómars af Evu Joly sem fylgir viðtalinu í Morgunblaðinu hér að neðan. Hann hugsaði sig um augnablik og svaraði síðan: "Gamla konu". Ég hló og sagði honum að hann þyrfti að læra að lesa fólk. Lesa í þessar tjáningarríku hrukkur, brosið, svipmótið og það mikilvægasta af öllu - augun. Að lesa myndir og fólk er mjög stór hluti af lesskilningi. Ég ætla ekki að segja hvað ég sé - lesi hver fyrir sig. Mikið væri gaman að fá að heyra í athugasemdum hvað fólk les út úr myndinni.

Viðtalið sjálft við Evu Joly er líka frábært, enda einn af bestu blaðamönnum landsins hér á ferðinni, Kristján Jónsson. Lesið hvert einasta orð og gleymið ekki að lesa myndina líka. Hún er risastór hluti af viðtalinu. Smellið þar til læsileg stærð fæst og Spegilsbrotið er viðfest neðst í færslunni ásamt öðru Spegilsviðtali við dómsmálaráðherra.

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Eva Joly - Spegillinn 11. mars 2009 - Gísli Kristjánsson
• Eva Joly - Spegillinn 9. mars 2009 - Ragna Árnadóttir, dómsmálaráðherra