Hverju og hverjum skal trúa?

"Loksins getum við þessir óbreyttu með skítalaunin farið að tala um þjóðarhag án þess að óttast að hagspekingarnir geri athugasemdir og telji sig vita betur. Þeir vita ekki neitt - ekki einu sinni það sem þeir máttu vita fyrir löngu. Hver einasti meðaljón fer að flissa um leið og talsmenn "greiningardeildanna" opna á sér pena þverrifuna." Þannig hefst kröftugur bloggpistill Péturs Tyrfingssonar á Eyjunni sem hann birti í gær.

Glitnismálið virðist flóknara eftir því sem fleiri tjá sig um það og erfiðara fyrir okkur, þessi óbreyttu með skítalaunin, að ná áttum. Ætli þetta verði ekki eitt þeirra mála þar sem sannleikurinn kemur ekki upp á yfirborðið fyrr en í söguskoðun síðar meir.  Ég veit að minnsta kosti ekki í hvorn fótinn ég á að stíga og tók saman nokkur viðtöl við málsaðila beggja vegna borðsins. Svo var ansi freistandi að flokka færsluna undir "Landsbankadeildina".

Ýmislegt vekur athygli. Sem dæmi má nefna að ráðherra bankamála, Björgvin G. Sigurðsson, var ekki hafður með í ráðum. Það er seðlabankastjóri sem heldur blaðamannafund og tilkynnir "aðgerðir ríkisstjórnarinnar" en ekki er vitað til að ríkisstjórnin hafi fundað um málið og rætt það þegar þarna var komið sögu.

Hann segir peningana koma til að byrja með úr Seðlabankanum en honum verði "væntanlega bætt það upp með ákvörðun Alþingis". Hvergi hefur komið fram að Alþingi hafi fjallað um málið og veitt vilyrði fyrir þessu, né heldur að nefndir þingsins hafi verið kallaðar á fund vegna málsins. Vitað er að nokkrir þingmenn voru boðaðir á kvöldfund sem fulltrúar sinna flokka og tilkynnt ákvörðun seðlabankastjóra.

Engar umræður fóru semsagt fram um þessa gríðarlega stóru ákvörðun hjá æðstu ráðamönnum þjóðarinnar, ríkisstjórn eða kjörnum fulltrúum þjóðarinnar á Alþingi. Að því er virðist er þetta ákvörðun seðlabankastjóra með samráði við forsætisráðherra. Í mínum huga minnir þetta ákvarðanaferli óhugnanlega mikið á ákvörðun sem tekin var í mars 2003 og verður ævarandi svartur blettur á íslensku þjóðinni. 

Því meira sem ég les og heyri um þetta Glitnismál því minna botna ég í því. Hverju og hverjum á að trúa? Allir virðast hafa skoðun á málinu og sumir koma jafnvel með sannfærandi rök - en þau eru mjög misvísandi. En hér eru líka ýmsir að ljúga okkur full, það er nokkuð ljóst. Og hvað verður um Glitni? Hvað heldur ríkið lengi í bankann og hver fær svo að kaupa hann á hvaða verði? Það verður fróðlegt að vita. Er verið að bjarga öðrum banka með því að knésetja þennan? 

Á meðan strákarnir leika sér í bófahasarnum sínum heldur gengi krónunnar áfram að falla, almenningur í landinu verður æ skuldsettari og fyrirtæki og heimili stefna hraðbyri í gjaldþrot. Hver er að taka á því máli?

Seðlabankastjóri í hádeginu á mánudag 

         

Forsætisráðherra í Kastljósi á mánudagskvöld   

Jón Ásgeir í Íslandi í dag á þriðjudagskvöld 

Þorsteinn Már í Kastljósi á þriðjudagskvöld

Björgvin bankamálaráðherra og Valgerður fyrrverandi í Kastljósi á þriðjudagskvöld

Athugasemdir

[Hólmdís Hjartardóttir, 1.10.2008 kl. 12:48]

það verður fróðlegt aðfylgjast með Alþingi í dag

[Jenný Anna Baldursdóttir, 1.10.2008 kl. 12:53]

[Rut Sumarliðadóttir, 1.10.2008 kl. 13:18]

Ég er farin að snúast í hringi og orðin ærlega rugluð í höfðinu. Þetta er nú meiri langavitleysan, skyldi Davíð hafa brugðist öðruvísi við ef eigendur Glitnis væru ekki Jón Ásgeir og co? Maður var nú kominn með upp í kok af eltingaleik Davíðs við Baugsfeðga og ég hélt að það mál væri runnið sitt skeið. Think again.

[Baldvin Jónsson, 1.10.2008 kl. 13:23]

Margt sagt og skrafað - samsæriskenningar blómstra á báða bóga.

Eftir stendur að nr. 1 hefði peningunum okkar allra verið betur borgið í formi láns en hlutafés. Nr. 2 að það er í besta falli ALGERT siðleysi að ræða þetta mál ekki fyrst í Ríkisstjórn, jafnvel á Alþingi áður en kauptilboð er gert fyrir okkar hönd upp á 84.000.000.000 !!!  (Já, og hverjir aðrir kæmust upp með að gera slíkt ofur tilboð munnlega???)

Ég trúi því að hraðinn og ráðaleysið í þessum flumbrugangi vísi til þess að ekki sé allt á yfirborðinu þarna.

Með eða á móti, að þá sjá það allir núna skýrt og skorinort hvaða áhrif þessar aðgerðir Seðlabankans hafa á okkur hin. Lánshæfismat ríkisins hefur snarversnað, sem að kostar okkur öll þá mun meira í vaxtagjöld. Krónan er á svo hraðri niður leið að hún virðist nú þegar vera komin mun sunnar en Suðurskautslandið og héldum við öll að það væri botninn.

Og ætlar Geir Haarde bara að halda áfram að hjala til okkar að það sé allt í lagi? Finnst honum í lagi að taka ákvarðanir um slíka framkvæmd með Seðlabankastjóra fremur en til þess kjörnum fulltrúum?

Og að lokum, mér líkar vel við Björgvin okkar viðskiptaráðherra, en HVAR VAR hann í allri þessari framkvæmd?  Hvað var Össur að gera á þessum fundum í stað bankamálaráðherra?

[Emil Hannes Valgeirsson, 1.10.2008 kl. 14:30]

Davíð Oddsson - málið er bara ekkert flóknara en það.

[Anna Ólafsdóttir (anno) (IP-tala skráð) 1.10.2008 kl. 20:28]

Eftir að hafa lesið, hlustað og horft á nánast alla fjölmiðla til að fylgjast með helst öllum fréttum af þessu máli er ég totally lost!  Ég er búin að ákveða að hafa enga skoðun á þessu fyrr en rykið fer að setjast. Þetta er túmöts fyrir minn heila - takk fyrir

[Víðir Benediktsson, 1.10.2008 kl. 21:10]

Best að segja sem minnst svo maður verði ekki kallaður lýðskrumari  fyrir það að hafa skoðun. Sjá pistil Einars Kárasonar í Mannamáli um daginn.

[Heimir Eyvindarson, 2.10.2008 kl. 00:23]

Þetta mál er allt hið ótrúlegasta, maður vill ekki trúa því að þjóðin sé enn eina ferðina á leið út í skurð með Davíðs Oddsson við stýrið, brjálaðan af heift út í allt og alla. En hver veit? Að minnsta kosti ekki ég.

[Guðmundur Ásgeirsson, 3.10.2008 kl. 14:26]

Takk kærlega fyrir frábæra samantekt Lára Hanna. Ég tek heilshugar undir með þér að það er alls ekki einfalt að greina fréttirnar þessa dagana, en þar er hver höndin (röddin! ;) uppi á móti annari. Það sem mér finnst skína í gegn eru vinnubrögðin hjá Davíð Oddsyni, Geir H. Haarde og félögum, sem virðast hafa keyrt þetta í gegn í enn eitt skiptið með handafli á leynifundum í skjóli nætur upp á sitt einsdæmi, og ég skrifa einsdæmi því það er augljóst hver það er sem enn situr við stýrið þó hann láti lítið á því bera! Fátt hefur komið fram sem er til þess fallið að viðhalda því hverfandi trausti sem þjóðin hafði á þessum herramönnum fyrir. Til þess hafa þeir skellt skollaeyrum alltof lengi við háværum aðvörunum margra aðila sem ýmist hafa verið stimplaðir "róttæklingar" eða kjaftaðir í kaf af útsendurum Valhallar, enda oftar en ekki um pólitíska "andstæðinga" að ræða. Því miður held ég að þar hafi þeir að vissu leyti gert sig seka um flokkadrætti sem tilheyra gamaldags hugsunarhætti og koma nú sem fyrr af fullum þunga niður á hinum almenna borgara, og það þrátt fyrir hávært ákall forystumanna annara flokka um að taka höndum saman um lausn vandans sem við stöndum frammi fyrir. Þessi rótgróna valdakynslóð er hvort sem þeir gera sér grein fyrir því eða ekki komin algerlega úr tengslum við þjóðina og langt út fyrir eðlileg mörk sinna verksviða, þeir ættu því einfaldlega að standa upp úr stólum sínum og setjast í helgan stein fyrst þeir þráast við að ganga inn í 21. öldina með okkur hinum.

Hvað gagnrýni á þetta mál allt saman varðar, þá vekur það athygli mína að fyrir utan hina venjulegu andófsmenn sem búast mátti við að myndu láta í sér heyra, þá virðist óánægjan ekki síst vera í þetta sinn meðal okkar Sjálfstæðismanna sjálfra (yðar einlægur þ.m.t.) og kraumar víða undir yfirborðinu, svo ekki sé nú minnst á Samfylkinguna og stjórnarsamstarfið þrátt fyrir að þau hafi reynt að klóra yfir til að róa ástandið. Spurning hvort það fer ekki ýmislegt nú að brjótast upp á yfirborðið, einmitt þegar topparnir eru of uppteknir til að ná að þétta jafnóðum í allar slíkar glufur gagnvart baklandinu í flokknum, og þá má allt eins búast við pólitísku sprengigosi ofan í fárviðrið sem geisar í fjármálalífinu. Margir búast t.d. við því að Evrópumálið verði ofarlega á baugi á næsta landsfundi Sjálfstæðisflokksins, mál sem klýfur ekki bara þann flokk heldur þjóðinna alla í tvær fylkingar, jafnvel þvert á flokkslínurnar.

Það eru áreiðanlega spennandi tímar framundan en um leið varhugaverðir og ekkert enhlítt eða einfalt við þetta ástand eða úrlausn þess. Ég veit að það eru margir þarna úti hreinlega að öskra á breytingar í bæði hugmynda- og aðferðafræði við stjórn landsins, sem að margra mati er löngu orðin gjörsamlega úrelt í einsleitni sinni. Virðingarleysið fyrir góðum, heiðarlegum og opinskáum vinnubrögðum er farið að minna meira á fasista- heldur en lýðræðisríki, svo mikið er leynimakkið og tvöfeldnin sem þeir virðast halda að dugi til að heilaþvo okkur almúgann til að trúa því sem þeir vilja að við trúum (og hlýðum).

Þetta var mín skoðun! Góðar stundir og takk fyrir mig.