Eru ekki örugglega allir búnir að sjá þetta?

 

Til öryggis og upprifjunar verður þetta myndband geymt hér

 

Athugasemdir

[Ásgeir Kristinn Lárusson, 18.10.2008 kl. 22:22]

Verður þetta ekki örugglega á DVD disknum, sem fylgja mun Hvítbókinni? :)

[Magnús Geir Guðmundsson, 18.10.2008 kl. 22:43]

Ja, nú þykir mér fokið í flest skjólin, Simson komin á Moggabloggið! Varð svo mikið um, að ég gleymdi að skoða myndbandið.

[Gestur Traustason (IP-tala skráð) 18.10.2008 kl. 22:48]

Mikið er nú gott að vita til þess að "ráðamenn" þjóðarinnar séu að vinna "hörðum" höndum að redda málunum... Svo talar forseti "vor" um lýðræði.. halllóóó...

Hér hefur ekki verið lýðræði í 17 ár, þetta kallast einræði, og hana nú. 

Ps. Til lukku íslendingar að við komumst ekki í snobbklúbbinn, sem var jú dramur Ingu og Geira, sjúkkitt.

[Emil Hannes Valgeirsson, 18.10.2008 kl. 22:49]

Þetta dugar alveg sem áramótaskaupið í ár.

[Víðir Benediktsson, 18.10.2008 kl. 23:30]

Þetta myndband þarf að varveita og sýna reglulega. Kennslumyndband fyrir komandi kynslóðir hvernig á ekki að haga sér.

[Víðir Benediktsson, 18.10.2008 kl. 23:30]

varðveita

[Hólmdís Hjartardóttir, 19.10.2008 kl. 00:09]

flott samantekt

[Árni Gunnarsson, 19.10.2008 kl. 00:34]

Nú hrannast upp staðfestingar á aðvörunum til stjórnvalda frá hinum og þessum fjármálasérfræðingum útlendum sem innlendum. Þingmenn stjórnarandstöðunnar V.G. og Frjálslyndir voru búnir að taka þrásinnis til máls um þessa hættu í sölum Alþingis. Beðið hafði verið um úttekt erlendra sérfræðinga og þeim skýrslum stungið undir stól og þær ekki birtar!

Hvað veldur því að ráðherrar ríkisstjórnarinnar, bæði forsætisráðherra og nú síðast í gær utanríkisráðherra leyfa sér svo að segja: "Ja, þetta sáu nú engir fyrir og þetta eru nú svona eftirá skýringar eins og við þekkjum."

Á að bjóða okkur endalaust upp á stjórnvöld sem ekki eru ábyrg orða sinna frá degi til dags og hafa ekki önnur svör við spurningum fólksins en ábyrgðarlaust bull??

Er ekki kominn tími til að róttækt fólk í þessu landi fari að gefa út dagblað?

Það er orðið brýnt að halda uppi daglegu andófi gegn lygi stjórnvalda, spillingu og óheilindum. Því haldi svo fram sem nú horfir sé ég fram á að reiði fólks fari úr böndunum og þá með ófyrirséðum afleiðingum. Málið er nefnilega grafalvarlegt. 

Ég er sammála því að þetta myndband á að geyma. 

[B.N. (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 00:38]

Hér fyrir neðan kemur Rauðabókin mín sem birtist fyrst Sjómannadaginn 6.júní 2004 í Morgunblaðinu.                                                              

                                                                      Lýðveldið Ísland og Evrópusambandið  

Hæstvirtur forsætisráðherra Davíð Oddsson fór fyrst fyrir ríkisstjórn 1991 þá í samstarfi með Alþýðuflokknum (Samfylkingin). Formaður Alþýðuflokksins var Jón Baldvin Hannibalsson og jafnframt utanríkisráðherra í þeirri ríkisstjórn. Hún gekk undir nafninu Viðeyjarstjórnin.

Á þeim tíma leiddi Jón Baldvin þá vinnu að koma í höfn samningi um Evrópska efnahagssvæðið (EES) og við þau tímamót þegar skrifað var undir samninginn lét ríkisstjórnin í það skína að við Íslendingar hefðum fengið nánast allt fyrir ekkert og velmegun myndi aukast verulega þegar fram liðu stundir.

Andstæðingar aðildar vildu láta reyna á tvíhliða viðræður við Evrópusambandið (ESB) um samning sem yrði svo hægt að auka að efni til eftir atvikum. Þeir sem voru á móti EES samningnum töldu hann ekki verða til góðs því með honum yrðu tekin tvö skref af þremur inn í ESB sem hefði í för með sér brot á fullveldisákvæðum íslensku stjórnarskrárinnar.

Annað ákvæði í EES- samningnum um frjálst fjármangsflæði milli aðildarríkjanna skipti sköpum og fullveldissinnar treystu því ekki að okkar litla hagkerfi stæðist ágang erlends fjármagns og myndi því hreinlega sogast inn í hringiðu hagkerfis Evrópusambandslandanna. Þetta myndi leiða til þess að Íslendingar misstu efnahagslegt sjálfstæði sitt í framtíðinni.

Eins og sjá má á þjóðmálaumræðunni í dag hafa erlendar skuldir landsmanna vaxið langt umfram getu okkar litla hagkerfis eftir inngönguna í EES og hafa þær aldrei verið meiri. Góðæriskenningin á sínar rætur frá þessari þróun, skuldir undirstaðan þó þeirra væri aldrei getið í sjálfum málflutningnum þ.e.a.s. þeirra sem studdu EES samninginn. Sannarlega hafa þær verkað sem driffjöður á lífæð hagkerfisins hér á landi, já, hér er verið að tala um skuldir, sem jafnframt hafa verið stór þáttur stöðugleikans, svokallaða.

En hvar er hin raunverulega framleiðni? Uppsveifluna í efnahagslífinu má rekja að mestu leyti til uppbyggingar á Stór- Reykjavíkursvæðinu sem varð til vegna landsbyggðarflóttans sem hefur verið mikill síðustu tvo áratugina. Hornsteinn þessarar þróunar, (landsbyggðarflóttinn annars vegar og fjármagnsstreymið til uppbyggingar hér syðra hins vegar) var lagður með kvótabraskkerfinu sem tryggt var svo í sessi með aðildinni að EES samningnum, áratug síðar. Þetta gerði hinum fáu útvöldu kleift að fjármagna mestu búsyfjan af mannavöldum í sögu þjóðarinnar.

Alls kyns spákaupmennska hefur rutt sér til rúms síðustu árin þar sem arður er gerður úr væntingum og greiddur út í milljörðum til réttra aðila. Þetta hefur verið að gerast í íslensku atvinnulífi og nú síðast í sjávarútveginum á Akureyri, svo tekið sé dæmi. Sameiningarferli íslenskra fyrirtækja undir nafninu ,,Hagræðing” er eingöngu til þess fallið að fyrirtækin geti haldið sjó á meðan þau eru að ná þeim stærðum á markaðinum að þau verði góður fjárfestingarkostur fyrir stóru erlendu fjárfestana sem bíða handan við hornið.

Lykilinn til að ná þessum markmiðum endanlega er innganga okkar í ESB svo að erlendir fjárfestar geti eignast hér áhrif og völd í framtíðinni í okkar annars auðuga landi. Með inngöngunni myndu hinir fáu útvöldu áskotnast mikið fé við að selja auðlindir íslensku þjóðarinar ásamt réttindum til lands og sjávar sem þeir hafa verið að söðla undir sig síðustu misserin geng vilja þorra landsmanna.

Íslenskum útflutningsfyrirtækum er fyrirmunað að stunda sjálfbæran og heilbrigðan atvinnurekstur svo sem í sjávarútvegi og iðnaði. Þau heyja allt að því vonlausa baráttu vegna kvótabraksins og hátt gengis íslensku krónunnar en í staðinn hefur rekstrargrundvelli þeirra verið haldið gangandi með stöðugu flæði af erlendu lánsfé inn í hagkerfið. Gjaldþrot hafa verðið með mesta móti á síðasta ári og sér ekki fyrir endann á þeirri óheilla þróun.

Samtök iðnaðarins hafa staðfest flótta iðnfyrirtækja frá Íslandi. Þreytumerki hafa líka komið fram hjá fyrirtækjum sem framleiða gjaldeyrissparandi vörur fyrir innanlandsmarkað og eru í samkeppni við innfluttar vörur sem eru ódýrari en ella vegna gjaldeyrisútsölunnar. Framkvæmdastjóri Samtaka iðnaðarins Sveinn Hannesson vísaði til þeirra staðreynda í Viðskiptablaði Mbl. 26. febrúar s.l. þegar hann sagði að mörg fyrirtæki væru í rekstri þrátt fyrir að í raun væru þau löngu orðin gjaldþrota. Þar kom einnig fram að Samtök iðnaðarins teldu að full aðild að ESB og upptaka evru væri besta vörnin til að bæta markaðsstöðu íslenskra útflutningsfyrirtækja.

Hér ber að hafa í huga þegar Íslendingar gerðust aðilar að EES samningnum töldu sömu aðilar að stigið hefði verið eitt stærsta skref til sóknar fyrir atvinnulífið hér á landi. Stundum verður manni á að þekkja ekki muninn á vörn og sókn þegar kemur að framsetningu markaðsmála.

Matarbúr landsmanna, íslenski landbúnaðurinn, sem er einn stærsti öryggisþáttur í almannavörnum þjóðarinar, vegna legu landsins sem eyríki, er í hættu vegna áhrifa frá Evrópusamrunnanum. Hörðustu stuðningsmenn aðildar að ESB er að finna í Samfylkingunni og vilja þeir hefja aðildarviðræður sem fyrst. Framsóknarflokkurinn er líklegastur ásamt Samfylkingunni að vera í þeirri ríkisstjórn sem myndi samþykkja inngöngu okkar inn í Evrópusambandið.

Hæstvirtur utanríkisráðherra Halldór Ásgrímsson, formaður Framsóknarflokksins, sem settist í stól fyrirrennara síns Jón Baldvins hefur verið að undirbúa jarðveginn fyrir seinni áfangann að Ísland geti tekið þriðja skrefið inn í ESB. Það verður fróðlegt að fylgjast með framvindu mála í umræðunni um ESB hér á landi eftir að verðandi forsætisráðherra Halldór Ásgrímsson tekur við starfanum 15 september n.k úr hendi núverandi hæstvirts forsætisráðherra Davíðs Oddssonar, formanns Sjálfstæðisflokksins.

Baldvin Nielsen, Reykjanesbæ

Grein þessi birtist í Morgunblaðinu sjómannadaginn 6.júni 2004

[B.N. (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 01:08]

                                                                                Íslenska þjóðin í álögum kvótans
Í Fréttablaðinu dagana 9. til 12. des. 2004 var fjallað um kvótakerfið undir yfirskriftinni ,,Kvóti í 20 ár.”
Í umfjöllun blaðsins mátti sjá að flestir þeir sem tjáðu sig um málið hafa komið í gegnum tíðina að mótun kvótakerfisins og eiga jafnvel hagmuna að gæta eins og t.d. hæstvirtur forsætisráðherra Halldór Ásgrímsson sem er nú í forsvari fyrir kvóta sem honum er úthlutað af íslenska ríkinu ár hvert. Hlutdeild hans er mæld í tugum milljóna króna sé verðmatið látið ráða sem útgerðarmenn hafa komið á sín á milli og bankar taka svo gilt eins og hvert annað veð. Kvótinn hækkar svo í verði samkvæmt veð-og lánsþörfinni sem þessir aðilar telja að sé viðunandi til að sýna stöðugleika í reksrinum. Og samhliða því skapast möguleiki á að skammta sér fé út úr greininni og skuldir útgerðarinnar hækka og reksturinn verður sífellt erfiðari. Það orkar tvímælis að sjá sitandi forsætisráðherra í slíkri stöðu og þurfa jafnframt að vera með forræðið yfir nytjastofnum á Íslandsmiðum sem er sameign íslensku þjóðarinar eins og kemur fram í fyrstu grein laganna um stjórn fiskveiða. Undirritaður skrifaði grein í Fréttablaðið 9.des 2004 sem hét ,,Braskið með kvótan heldur áfram.” Þar mátti sjá að þorsktonnið í litla kerfinu var þá á 750.000,- krónur og 1250.000,- krónur í því stóra. Hálfu ári eftir að grein þessi var skrifuð er verðgildi framsals á einu tonni af þorskkvóta nú metið á 1 milljón króna í litla kerfinu en 1.5 milljón króna í því stóra. Úthlutaðar þorskveiðiheimildir á þessu fiskveiðaári eru 209 þúsund tonn og því hægt að sjá að verðgildi þessara veiðiheimilda hafa hækkað á sex mánuðum um rúma 52 milljarða króna. Aðrar veiðiheimildir í öðrum tegundum má áætla að séu til samans annað eins. Þetta hefur sömu virkni eins og peningafalsanir á efnahagslífið enda má sjá að erlendar skuldir eru komnar í 200% af vergri landsframleiðslu. Hér er ef til vill lausnin komin hvers vegna stórar gengisfellingar hafa ekki orðið ennþá síðan þetta kerfi var styrkt með lögum um stjórn fiskveiða nr.38 1990 og útskýrir hvers vegna sjávarútvegurinn hafi ekki þurft á gengisfellingum að halda þetta tímabil þrátt fyrir allt of hátt gengi krónunnar fyrir sjálfbæran rekstur. Hágengisnefnd sjávarútvegsráðherra virðist hafa fengið það verkefni að dreifa athyglinni frá vandanum og styrkja trúverðuleika þessa kerfis til að fá þjóðarsálina til að trúa því að sjávarútvegurinn sé nú hættur að skipta máli og þá væntanlega til að réttlæta það að hleypa erlendum aðilum inn í greinina. Ráðherra þessa málaflokks segir það koma sér á óvart hversu sterkur íslenski sjávarútvegurinn sé í heild sinni eftir að hafa lesið nefndarálitið. Ég fullyrði að þetta á ekki við landvinnsluna því hún fær ekki úthlutaðan kvóta til að búa til fjármagn úr. Tölur Hagstofu Íslands sýna að útflutningsverðmæti sjávarafurða nemur yfir 60% af verðmæti vöruútflutnings landsmanna. Undirritaður óskar eftir að hagfræðingar stígi nú fram á ritvöllinn og útskýri fyrir þjóðinni hvað sé að gerast og hvað sé framundan.

Grein þessi birtist í Fréttablaðinu 19. maí 2005

Íslenska þjóðin í álögum kvótans II

Mörg sjávarútvegsfyrirtæki hér á landi eru að sligast undan háu gengi krónunnar.

Þegar leið fannst til að framleiða peninga án þess að sækja út á miðin snérist margt í andhverfu sína og milljarðarnir urðu til án þess að innistæða væri fyrir hendi með braski á sértækum úthlutuðum nýtingarétti til útgerða til veiða úr auðlind þjóðarinnar.

Skelfilegt er að undirstaða velferðar heillar þjóðar treystir sér ekki til að stunda sjálfbærar veiðar án ávinnings kvótabrasksins. Í grein eftir undirritaðan með sömu fyrirsögn sem birtist í Fréttablaðinu 19. maí sl. er fullyrt m.a. að þetta ætti ekki við um landvinnsluna því hún fengi ekki úthlutaðan kvóta til að búa til fjármagn úr.

Sjávarútvegsgreinarnar fá því minna fyrir framleiðslu sína og lánsfjárþörfin verður sífellt meiri sem þýðir enn hærri vaxtakostnað sem er þó nógur fyrir. Vextir hér á landi eru miklu hærri en erlendis og því versnar samkeppnisstaðan stöðugt okkur í óhag.
Þar að auki þarf íslenskur útflutningur að búa við verðtryggingu sem gerir allar rekstraráætlanir, ómarkvissari.

Það er ekki skrýtið að fyrirtæki í þeim löndum sem við viljum gjarnan bera okkur saman við geti borgað allt að því helmingi hærri laun á tímann fyrir verkamann í dagvinnu. Þýða ekki betri laun hærri tekjur fyrir ríkið til að ráðstafa í góð málefni?
Rækjuvinnslur og landvinnslur á bolfiski leggja upp laupana hver á fætur annarri.

Þetta sanna nýjustu dæmin í þessum geira t.d. á Húsavík, Súðavík, Stykkishólmi og Akureyri svo mjög að ekki verður við unað.
Og að halda því fram að betur hafi tekist til í Reykjanesbæ, Sandgerði, Bíldudal, Ísafirði, Stöðvarfirði, Þorlákshöfn, Vestmannaeyjum, vikurnar þar á undan, væri hrein hræsni eða firra.
Fólkið stendur eftir agndofa og leitar eftir bjartsýnisgírnum og margir taka á það ráð að flytja til höfuðborgarsvæðisins og nágrenni þess því þar er mikil uppbygging á íbúðarhúsnæði og þjónustu. Í örvætingu sinni, leitandi að betri lífsafkomu, horfir það í forundran til stjórnarliða sem tala um góðæri, vinsælt orð á Davíðs-tímabilinu og hefur lærisveinn hans, Geir Haarde, viljað eins og flokksmenn hans í Sjálfstæðisflokknum að vaxtabætur yrðu aflagðar sem tryggði að tugir þúsunda heimila færu í gjaldþrot.

Verðtryggingin er nú farin að sanna gildi sitt fyrir bankana eins og íbúakaupendur sáu á nýjasta greiðluseðli íbúalána en þar má sjá að verðbætur hafa hækkað um tugir og jafnvel hundruð þúsunda króna á milli mánaða vegna verðbólgunnar.

Ráðamenn og bankar benda á eignabóluna sér til varnar, hækkun íbúðarhúsnæðis undanfarið en minnast ekki á alla milljarðana sem framleiddir voru í gegnum kvótabraskið inn í hagkerfið án þess að innstæða væri fyrir því.

Þess vegna er mikil undirliggjandi verðbólga sem almenningur á nú að greiða fyrir.

Ný könnun Gallups á fylgi Sjálfstæðisflokksins sýnir að margir láta blekkjast. Hann mælist með 44% fylgi en svarshlutfallið var þó aðeins 62% sem gerir þetta ekki að marktækri könnun en sýnir að fleiri hafi varann á þegar Sjálfstæðisflokkurinn er annars vegar.

Grein þessi birtist í Fréttablaðinu í okt. 2005.

[Rakel Sigurgeirsdóttir, 19.10.2008 kl. 01:36]

Maður fær eiginlega óbragð í munninn af því að horfa á þetta en svo kemst maður ekki heldur hjá því að glotta kuldalega við tönn inn á milli þó málið sé að sjálfsögðu grafalvarlegt. Þetta myndband hefur mikið sagnfræðilegt gildi þannig að það ber svo sannarlega að geyma.

[Sporðdrekinn, 19.10.2008 kl. 02:48]

Þegar að lifað er hátt er fallið líka hátt.

[MAGNUS FINNUR HAUKSSON (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 02:52]

[Georg P Sveinbjörnsson, 19.10.2008 kl. 04:56]

Var ekki búið að banna að horfa í baksýnisspegilinn

[Brjánn Guðjónsson, 19.10.2008 kl. 06:25]

Jón Ásgeir og Hannes Smárason voru enn að sleikja út um á Bessastaðatröppunum. Hvað skyldi hafa verið í matinn?

[Birgitta Jónsdóttir, 19.10.2008 kl. 07:47]

þarna sést glöggt hve íslenskir stjórnarliðar eru tengdir inn í útrásina og full ástæða til að þetta fólk ásamt forseta landsins verði með í uppgjörinu sem vonandi mun fara fram - mikið er lagt í að halda þjóðinni þægri og lítið gert úr allri mótspyrnu og andstöðu við áframhaldandi spillingu.

Takk Lára Hanna fyrir að standa vaktina af svona mikilli elju og samvisku:)

[Bjarne Örn Hansen (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 08:20]

Annars er búið að finna lausn á vanda ykkar, hér búa 9 milljónir manna, og rætt hefur verið um að hver og einn veiti 2 þúsundir í púkkið og kaupi Ísland.  Síðan verður hið opinbera mál á Íslandi sko Svengelska ... það er sko svenska tölud med ameríkönskum hreim sko ... alltså.  Og síðan verður Íslenska krónan skírð "Gullkrónan". Síðan til að greiða þetta upp, verða Íslenskir unglingar settir i "Nordisk Battlegroup" og þurfa að standa vörð um Bretla og verja þá gegn hryðjuverkamönnum.

[Rósa Halldórs (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 09:39]

Rannsakið verðtrygginguna. Af hverju verðtrygging? Af hverju skilur almenningur ekki verðtryggingu en skrifar undir hana?

Í guðanna bænum, það verður að afnema verðtrygginguna.

[Þórhallur, 19.10.2008 kl. 10:28]

Það veruðr að draga sjálfstæðis og framsóknarflokk til ábyrgðar strax, og ekki bíða með það. Ég kom ekkert nálægt útrásinni, og enn síður nálægt verðbréfum. Ég sætti mig ekki við að tapa þessum fáu krónum sem ég hef nurlað saman, og enn síður sætti ég mig við að tapa þessum krónum sem ég á í húsnæðinu. Allt vegna þess að óhæfir stjórnmálamenn voru, og eru við stjórn. Burt með þá strax, með öllum tiltækum ráðum. Þeir ætla sér ekki að fara sjálfir, þannig að það þarf að sýna þeim á mjög skýran hátt, að við sættum okkur ekki við þetta.

[Vilhjalmur Bjarnason (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 10:30]

Er Davíð sökudólgurinn í öllu þessu spyrja Normenn....

http://e24.no/makro-og-politikk/article2717323.ece

[Hrannar Baldursson, 19.10.2008 kl. 11:13]

Þarna liggur hundurinn grafinn. Takk fyrir þetta.

[B.N. (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 11:54]

                                                   Á tímamótum

KVÓTAKERFIÐ undir verndarvæng stjórnarliða er að leiða þjóðina út á ystu nöf sjálfstæðis síns efnahagslega og í skjóli þess hrifsa þeir fáu útvöldu til sín eignir og réttindi almennings í landinu. Það er einkennileg tilviljun að þá andstæðu póla á 100 ára afmæli Heimastjórnar á Íslandi skuli bera upp á sama tíma og 20 ára arðrán kvótabraskkerfisins er staðreynd.

Erlendu vinnuafli fyrir utan Evrópska efnahagssvæðið (E.E.S.) er boðið upp á vistarband til að geta viðhaft félagsleg undirboð á vinnumarkaðnum og þeim haldið á lægstu töxtum. En þetta er ekki nóg fyrir þetta sjálftökulið, kvótagreifana, nú skal sverfa til stáls og afnema sjómannaafsláttinn til þess að flæma þessa fáu sjómenn vora sem eftir eru í land.

Örlög sjómannastéttarinnar hjá fiskiskipaútgerðinni munu með þessu áframhaldandi enda eins og með kaupskipin að þau verða næstum eingöngu mönnuð erlendu vinnuafli.

Um eignarhaldsrétt útgerðar og braskara á kvóta

Lög nr.38 1990 1.gr ,,Nytjastofnar á Íslandsmiðum eru sameign íslensku þjóðarinnar. Markmið laga þessa er að stuðla að verndun og hagkvæmri nýtingu þeirra og tryggja með því trausta atvinnu og byggð í landinu. Úthlutun veiðiheimilda samkvæmt lögum þessum myndar ekki eignarrétt eða óafturkallanlegt forræði einstaka aðila yfir veiðiheimildum."

Staðreyndin er sú að kvóta er úthlutað til útgerðaraðila af breytilegum forsendum frá ári til árs. Úthlutun fiskikvóta hefur alltaf verið í höndum sjávarútvegsráðherra með hliðsjón af ráðleggingum Hafrannsóknastofnunar og hefur aldrei leikið vafi á rétti hans til þeirra aðgerða. Umræða um eignarhald er því út úr kortinu því stöðug afskipti samfélagsins af þessum verðmætum sínum er til staðar. Því getur hefðarréttur aldrei myndast um kvóta. Enda er það ekki vilji settra laga né markmið.

Því er það algjört ábyrgðarleysi og glæfraspil að kvótabraskarar í skjóli núverandi valdhafa sýsli sín á milli í gjafakvótakerfinu sem þeir hafa komið sér upp sjálfir. Heildarverðmæti kerfisins er um 500 milljarða kr. virði á innanlandsmarkaði. Sú tala gæti hæglega þrefaldast ef erlendum fjárfestum yrði hleypt inn í greinina. Hér verða lýðræðis- og sjálfstæðissinnar að standa vaktina. Nú hafa hinir fáu útvöldu tekið a.m.k. 50 milljarða kr. út úr greininni til einkanota með þessari aðferð. Það þarf ekki mikla rökhugsun til að sjá að sú aðgerð ein er ígildi peningaprentunar sem ekki er innistæða fyrir. Klárlega eru engar rekstrarforsendur fyrir því að sjávarútvegurinn geti staðið undir slíku. Því gætu farið að heyrast raddir sem kalla á gengisfellingu og það sem styrkir þessa kenningu að auki er sterk staða íslensku krónunnar vegna stóraukinnar erlendrar lántöku m.a. til að fjármagna langvarandi aflasamdrátt í botnfiskveiðum síðustu tvo áratugina eða síðan hið margrómaða kvótakerfi var sett á. Því á íslenskur útflutningsmarkaður í heild undir högg að sækja. Þessi varnarstaða, sem sumir kalla hagræðingu, er komin í þrot og því lausnir á þessu ástandi dregist á langinn.

Vegna sameiningar fyrirtækja og skuldbreytingu lána sem fylgja oft í kjölfarið ýta þeir skuldunum á undan sér. Þetta getur ekki gengið svona endalaust. Því er hætta á að hinir útvöldu reyni að fá stjórnvöld til að breyta settum lögum sem myndu gera erlendum fjárfestum kleift að höndla í þessu gjafakvótakerfi. Núverandi formaður L.Í.Ú. hefur talað fyrir því að opna þurfi fyrir erlenda fjárfesta í sjávarútvegi okkar. Þess vegna verðum við að þjappa okkur saman til að koma í veg fyrir að þurfa að sækja kvótann til baka frá útlöndum og flytja aftur hingað heim. Þessi þróun hefði aldrei getað orðið nema vegna inngöngu okkar í EES. Við þau tímamót sagði þáverandi utanríkisráðherra Jón Baldvin að við hefðum fengið allt fyrir ekkert. Hefur þetta ekki reynst öfugmælavísa, þar sem skuldir heimilanna, útgerðarinnar og reyndar allra landsmanna af vergri landsframleiðslu hafa aldrei verið meiri? Því er mikilvægt að taka kvótabraskið út úr hagkerfinu sem vinnur eins og tölvuvírus sem hagfræðingar hafa ekki enn bent þjóðinni á.

Kúgun og nútímaþrælahald

Um áratugaskeið voru helstu útgerðarstaðir á landinu Reykjanesbær og bæirnir hér í kring. Á síðustu árum hefur nánast allur kvótinn flust af svæðinu og atvinnubrestur og upplausn tekið við og annar samdráttur í þjónustu og verslun. Nýsköpun er nánast engin til að auka þjóðatekjur. Að vísu eru hérna enn leiguliðaútgerðir, arfleifð kvótakerfisins.

Það er grátlegt að sjá í blindri örvæntingu leiguliðana og sjómenn þeirra lenda í þeirri ánauð að þurfa að leigja kvóta á allt að 150 kr. pr.kg, og bera nánast ekkert úr býtum og sjá að lokum útgerðirnar fara í þrot. Hins vegar hafa kvótaeigendur sem leigt hafa kvótann frá sér á okurverði verið í góðum málum, þurft aðeins að fara í bankann með peningana sína. Sú atvinnustarfsemi útheimtir oft einungis einn mann til starfa. Þetta er eitt af mörgum neikvæðum dæmum, sem hægt er að segja um þetta kerfi, veruleiki sem snertir flestar sjávarbyggðir allt í kringum landið.

Hér fer fram ein ótrúlegasta hagfræðiflétta sem um getur í veraldarsögunni, að mínu viti. Kannski var þetta það sem háttvirtur utanríkisráðherra Halldór Ásgrímsson meinti þegar hann sagði hjá Sameinuðu þjóðunum að íslenska fiskveiðistjórnarkerfið væri það besta í heimi.

Grein þessi birtist í Morgunblaðinu í feb.2004

Baldvin Nielsen,Reykjanesbæ

[Kjartan Pétur Sigurðsson, 19.10.2008 kl. 13:25]

Hroki vex þá hækkar í pyngju. Óhófið fær sult um síðir. Útlenskt óhóf bítur verst. Eftir óhóf kemur örbirgð ... því miður!

[Jóhanna Garðarsdóttir, 19.10.2008 kl. 14:10]

Þetta var alveg frábær samantekt hjá Kastljósmönnum, sem má ekki glatast.

Hættum svo þessari faðmlagsvitleysu og vera góð við hvort annað, við höfum og erum það hvort eð er. Þessi áróður hlýtur að vera kominn frá þeim sem hafa mesta samviskubitið og hafa eitthvað að óttast!

Verðum upplýst þjóð og byggjum upp kjark til að horfast í augu við veruleikann, þá kannski fyrst gerum við hlutina rétt frá upphafi til enda.

[Guðmundur Pálsson (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 14:14]

Mér finnst að forsetinn sjálfur eigi að segja af sér!

[Georg P Sveinbjörnsson, 19.10.2008 kl. 15:36]

Sammála því Guðmundur Pálsson, hann var jafn sofandi og andvaralaus og seðlabankafólkið sem og flestir stjórnmálamenn landsins, sérstaklega sjálfstæðis og samfylkingarmenn með gullglýju í augum.

[jONA (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 18:00]

,,Var þá verið að borga fólki fyrir að þegja?"  var spurt

uhuhuhu daaaaaaa

AUÐVITAÐ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Jóhann (IP-tala skráð) 19.10.2008 kl. 21:15]

Siðleysi er dýrmætur eiginleiki. Það verndar menn (og konur) gegn þunglyndi.

[Kolbeinn Karl Kristinsson (IP-tala skráð) 20.10.2008 kl. 01:51]

Það er samt skemmtilegt af því að vita að það sem er að gerast núna og hefur verið að gerast síðustu daga og vikur er history in the making. Ég læt þessa kreppu ekkert á mig fá, hef aldrei ferðast jafn mikið og hef aldrei haft það jafn gott og nú þegar kreppan er skollinn á því ef menn höfðu vaðið fyrir neðan sig og voru ekki að skella sér í skuldir, kaupandi bíla og ég veit ekki hvað þá hafa menn það held ég bara allt í lagi eins og ég :)

[Árni Gunnarsson, 20.10.2008 kl. 12:45]

Ég held að fólk ætti að lesa vel og gaumgæfa athugasemdir Baldvins Níelsen hér að ofan. Við þær aðstæður sem nú hafa skapast eru öll veð í óveiddum fiski í eigu þjóðarinnar. Öllum sjómönnum ber saman um að sjaldan hafi verið jafn mikið magn þorsks á miðunum kringum landið. Með auknum aflaheimildum væri unnt að hleypa nýju lífi og bjartsýni í hinar dreifðu sjávarbyggðir umhverfis landið.

Mýtan um að við séum að efla þorskstofninn með ráðgjöf Hafró er dauð. Við veiðum nú samkvæmt þessari ráðgjöf þriðjung þess afla sem við drógum á land fyrir 25 árum!

Þarf frekari vitna við? En hver er svo ástæðan fyrir þessari háskalegu ráðgjöf? Ein skýringin gæti verið sú að flestir stjórnarmenn í Hafró eiga framtíð sína undir því að geta haldið uppi háu verði á kvótanum og leigt hann til sinna ánauðugu þræla fyrir okurverð!

Eigum við að halda áfram að verðlauna þessa menn og leyfa þeim að ganga af sjávarþorpunum dauðum með aðstoð Einars Kr. Guðfinnssonar sjávarútvegráðherra sem hefur verið varðhundur þessarar helstefnu nú um langt árabil?

[Anna , 21.10.2008 kl. 15:43]

Mikið er þetta flott hjá þer. Geyma þetta hér á netinu. Áhugavert hvað Fosetisráðherra sagði þá, en hvað segir hann nú???. Mer sýnis að ríkisstjórnin vísi nákvæmlega hvað þessir viðskipta piltar voru að gera. En núna þykjast þeir ekkert hafa vitað hvað þeir voru að athafast.

[Anna , 21.10.2008 kl. 16:05]

Það hljóta allir að sjá að við getum ekki látið sama fólkið stjórna her landi og þjóð. Sama vitleysan mun bara tendur taka sig.  Ég vil sjá nýtt fólk her við völd. Í Ríkisstjórn, bönkum, og nýja stjórnarformenn í íslenskum fyrirtækjum landsins. 

[B.N. (IP-tala skráð) 22.10.2008 kl. 13:32]

Ég vil byrja á að þakka Árna Gunnarsyni og vil ég segja slík hrós kitli hégómagirnd mína en hefði þó verið glaðari ef greinar mínar hefðu verið rugl og innantóm langloka. Ég vil þakka eiganda þessarar síðu Láru Hönnu Einarsdóttur að fara eftir ráðleggingum Önnu (athugasemd númer 30) að henda út þessum skrifum mínum, orð sem því miður voru í tíma töluð, með þessari eftirbreytni að forðast sannleikann sannar að Íslendingurinn og eftirlitsaðilar fjármálaumhverfisins hefur látið sér duga að sofa fram á borðið í draumaástandi séð fyrir sér óraunhæfar fjárfestingar og viðskiftarvild langt upp úr þaki. Þegar við loksins áttum okkurá því að á Íslandi var gerð stjórnarbylting og hinu kapítalíska umhverfi verið breytt í kommaríki á 3 dögum og það sem meira var héldu allir lífi og foringjar kapítalistans fengnir til verksins blásaklausir skinnin sjáum við á þvílíkum undra tímum við lifum á. Sofandahátturinn verður ekki bara þekktur á Íslandi heldur þekktur um víða veröld og munu margir spyrja með efa í röddinni-,,Vissi enginn hvað var á döfinni?''og en aðrir munu spyrja-,,Voru menn svona áhugalausir um framtíð sína eða blindaðir af stundarhagsmunum.'' Hér á síðunni má finna undraverðan áhuga á greinum mínum og sérstaklega athyglisvert að þær eru það öflugar og sannar að þaðp mátti ekki dragast um einn dag að rakka þær niður og henda þeim út á forsendunni-langloka.Heyr,heyr,það er kominn tími til að VAKNA! 

Baldvin Nielsen, Reykjanesbæ

[Georg P Sveinbjörnsson, 22.10.2008 kl. 14:19]

"Langloka" BN var gott framlag í umræðuna og óþarfi að henda því út þó að einhverjir hefðu ekki athyglisgáfu til að lesa hana til enda. Við þurfum á öllum framlögum að halda, stuttum sem löngum!