Vek athygli á þessu...

og þessu (smellið í læsilega stærð)...

og þessu...

og í tengslum við það þessu...

Steingrímur J., Helgi Hjörvar og Guðjón Arnar sátu í salnum. Af þeim 63 sem við borgum laun og voru boðnir mættu semsagt 6 að Björgvin G. meðtöldum. Hvað ætli margir hafi mætt í árlegan kvöldverð Forseta Íslands á Bessastöðum 1. desember sl.? Eða var sparað í kreppunni og kvöldverðurinn sleginn af?

Viðbót: Gerið það svo fyrir mig að lesa þetta sem er stytt og endursagt héðan. Hugsið ykkur ef við hefðum svona mann í Seðlabankanum. Þvílíkur munur væri á ástandinu þá! Og hér eru mjög athyglisverðar niðurstöður skoðanakönnunar.

Fjölmennur og heitur borgarafundur

Mikið vildi ég að borgarafundurinn í gærkvöldi hefði verið sendur út í beinni eins og sá síðasti. Mér finnst það eiginlega vera skylda RÚV, sjónvarps allra landsmanna, að gefa fólki um allt land kost á að vera með að svo miklu leyti sem það er hægt í gegnum sjónvarpið. Og öllum þeim, sem komast ekki út úr húsi einhverra hluta vegna. Það var ekki einu sinni útvarpað frá fundinum og það fannst mér aumt. Vonandi fjalla prent- og netmiðlar vel um fundinn. Þetta eru engar venjulegar aðstæður sem við búum við núna og fjölmiðlum ber skylda til að miðla því sem er að gerast til allra Íslendinga, heima og erlendis.

Þarna voru saman komnir nokkrir af helstu forystumönnum verkalýðsfélaga og eitthvað af lífeyrissjóðsforkólfum. Og einn ráðherra sem átti bágt, Björgvin G. Á honum stóðu ansi mörg spjót. En hann má eiga það að hann reyndi og svaraði einstaka spurningum afdráttarlaust. Eins og til dæmis því hvort Davíð Oddsson sæti ekki í Seðlabankanum í skjóli Samfylkingar alveg eins og Sjálfstæðisflokks. Því svaraði hann játandi. Og þegar hann var spurður hvað honum fyndist um að bankamálaráðherra og seðlabankastjóri hittust ekki né ræddust við í heilt ár. Björgvin sagði að auðvitað væri það fáránlegt. Hann fékk líka yfir sig nokkrar eftirlaunafrumvarpsgusur og getur varla hafa liðið mjög vel undir þeim ósköpum. Annars fékk ég á tilfinninguna að honum sé farið að ofbjóða - sem manneskju. Og skyldi engan undra. Annars er Gylfi Arnbjörnsson efni í stjórnmálamann af gamla skólanum, hann fór eins og köttur í kringum heitan graut og svaraði spurningum út og suður. Hitti aldrei í mark.

Fólk gaf upp við hvað launin þeirra eru miðuð. Aðeins Gunnar Páll hjá VR er með "markaðslaun" eins og hann orðaði það. Sem þýðir að á meðan lægsti taxti umbjóðenda hans er 140.000 er hann með um 1.700.000. Traustvekjandi verkalýðsforingi, eða hitt þó heldur. Auðvitað á að gera eins og Guðmundur Gunnarsson og náunginn frá Trésmíðafélaginu - þeirra laun miðast við taxta sem þeir semja um fyrir umbjóðendur sína. Mig minnir að fleiri hafi svarað í þeim dúr og þannig á það að vera.

Hrafn Magnússon, framkvæmdastjóri Landssambands lífeyrissjóða, sagði að lífeyrissjóðirnir hefðu ekki tapað jafnmiklu og talið var í fyrstu - en ekki gat hann gefið upp neinar prósentur. Svo sagði hann að Fjármálaeftirlitið hefði eftirlit með áhættufjárfestingum lífeyrissjóðanna og þá var hlegið dátt í salnum. Greinilega enginn sem treystir eftirlitinu því, enda hefur það brugðist hlutverki sínu hrapallega - en samt hefur engum verið vikið frá sem þar eru í forsvari. Skrýtið.

Ásta Rut Jónasdóttir og Vésteinn Gauti Hauksson voru frummælendur auk Gylfa ASÍ. Þau voru bæði fantagóð og bæði lögðu þau út af sínum persónulegu högum. Aðstæður þeirra eru svipaðar og hjá okkur öllum sem erum með verðtryggð húsnæðislán. Vésteinn og konan hans hafa ákveðið að taka hjónabandið og hamingjuna fram yfir þrældóm fyrir skuldahítina til æviloka og honum létti við að taka þá ákvörðun. Það eiga örugglega fleiri eftir að feta í fótspor þeirra. Sáuð þið viðtalið við hann í Kastljósinu í síðustu viku? Það er hér:

En RÚV var ekki alveg fjarri góðu gamni og fjallaði um fundinn í Kastljósi og Tíufréttum sem ég klippti saman. Ég bjóst alveg eins við að heyra eitthvað á þessa leið: "Mörg kunnugleg andlit voru á fundinum frá flokksráðsfundi Vinstri grænna..." í stíl við það sem Jóhanna Vigdís Hjaltadóttir sagði í kvöldfréttum Sjónvarpsins í fyrrakvöld. Ég stimplaði það inn og glotti við tönn. En fréttakonur kvöldsins féllu ekki í þá pólitísku áróðursgryfju.

Vonandi fáum við góðar frásagnir af fundinum í fjölmiðlum í dag. Þetta var mjög góður fundur að mörgu leyti og verður þess að fá vandaða umfjöllun. Þótt hann hafi ekki verið jafnfjölmennur og sá síðasti voru nálægt 1.000 manns þarna og mikil stemmning.

Andskotinn hafi það!

Ég var að bisa við að sýna skilning og vera kúl þegar ég afsakaði þá sem mættu ekki á mótmælin á Austurvelli - af hvaða ástæðu sem það var. Reyna að átta mig á sinnuleysinu sem hefur valdið því að fjöldinn á Austurvelli hefur mest náð um 10.000 manns þótt ég viti fyrir víst að 90% þjóðarinnar er óánægð með ástandið og vildu gjarnan mæta - ef þeir bara nenntu því. Auðvitað eru ótalmargir löglega afsakaðir en samt... Ég er pirruð. Mótmæla- og borgarafundirnir eru ekki skemmtisamkomur þar sem hæfir að diskútera kynhneigð eða handapat fundarstjóra og klæðnað eða einstakar setningar ræðumanna. Á þá mætir fólk til að senda skilaboð frá þjóðinni til yfirvalda. Skilið?

Ætli það hafi verið fullt í Kringlunni og Smáralind? Eða Hagkaupinu hans Jóns Ásgeirs sem er svo rosalega góður strákur að ætla að lána fólki fyrir jólunum í hálft ár! Nennið þið að borga fyrir jólin fram í júní? Er víst að þið getið það? Viljið þið virkilega láta Jón Ásgeir njóta góðs af kannski síðustu aurunum ykkar áður en þið missið vinnuna eða íbúðina? Sáuð þið þetta?

Tvennt varð til þess að ég ákvað að skammast svolítið yfir sinnuleysinu - og ég nenni ekki að hlusta á kjaftæði um að ykkur líki ekki þetta eða hitt við fundina á Austurvelli eða borgarafundina - ræðumenn, fundarstjóra eða hvað sem fólk er að setja fyrir sig og hnýta í. Málið snýst nefnilega alls ekki um það heldur framtíð okkar allra, barnanna okkar og barnabarnanna - og það fólk sem rændi okkur aleigunni, ærunni og orðstírnum og ætlar að ræna því sem eftir er af landinu sjálfu og auðlindum þess. Yfir okkur hellast upplýsingar á hverjum einasta degi um fláræði, heimsku, lítilsvirðingu, glannaskap, kæruleysi, lygar, leyndarmál, spillingu, mútur, óheiðarleika og allt sem nöfnum tjáir að nefna - og hvað gerir fólk í því? Ekkert. Muldrar í barminn en tekur ekki þátt í að segja skoðun sína þótt ekki sé nema að sjá af klukkutíma í viku til að mæta á mótmælafund. Lætur aðra um að skipuleggja og mæta í þeirri von að kannski breytist eitthvað einhvern tíma. Ja, hérna! Er ekki kominn tími til að vakna?

Það verður borgarafundur í Háskólabíói í kvöld - aftur. Síðast var troðfullt og gott betur. Verður troðfullt aftur í kvöld? Ég ætla bara rétt að vona það! Vitið þið hvað á að fjalla um? Ekki, nei? Ég skal segja ykkur það - lífeyrissjóði og stéttarfélög. Þar eiga að sitja fyrir svörum mennirnir sem eiga annars vegar að sjá til þess að við fáum mannsæmandi laun og hins vegar mennirnir sem bera ábyrgð á því að lífeyrisþegar nútímans og framtíðarinnar - við - eru búnir að glata stórum hluta af aurunum sem þeir ætluðu að lifa á í ellinni. En þeir eru allir með roknalaun og hafa engar áhyggjur af okkur.

Mennirnir sem eiga að sjá til þess að við fáum mannsæmandi laun eru búnir að missa öll tengsl við umbjóðendur sína. Þeir hafa varla sést síðan efnahagshrunið varð fyrir rúmum tveimur mánuðum. Gylfi ASÍ tuðar um Björgvin og ESB en hefur ekkert sagt eða gert til að verja og vernda þá sem honum ber að vernda - launþega þessa lands. Hafa þeir tjáð sig um uppsagnirnar? Ekki svo ég viti.

Og þessi náungi, sem stýrir stærsta stéttarfélagi landsins, var með 1,7 milljónir á mánuði árið 2007. Sat í sukkstjórn Kaupþings, fékk hálfa milljón fyrir hvern fund og tók þátt í að fella niður ábyrgð á milljarðaskuldum starfsmanna Kaupþings sem þið þurfið nú að standa skil á. Hvað annað samþykkti hann fyrir 500 þúsund á fund? Eruð þið sátt við svona spillingu og slík ofurlaun manna sem klúðra málunum?

Hafið þið skoðað launaseðlana ykkar og séð hvað þið eruð að borga í lífeyrissjóð? Þið borgið 4% og launagreiðandinn borgar helmingi meira, eða 8%. Þetta eru allt YKKAR peningar, nóta bene. Og hvað gerðu þeir við þá, mennirnir sem áttu að varðveita þá fyrir ykkur þangað til þið þurfið á þeim að halda? Þeir stunduðu fjárhættuspil og töpuðu þeim!

Ég er einyrki, þ.e. sjálfstætt starfandi, ekki launþegi. Af hverjum 100 þúsund kalli þarf ég að borga 12.000 í lífeyrissjóð, bæði framlag launþega og atvinnurekanda. Þegar lögin voru sett ca. árið 2000 um að allir væru skyldugir til að borga í sameiginlega sjóði þá hringdi ég vítt og breitt til að athuga hvort ég mætti í staðinn leggja mín 12% inn á reikning í banka sem haft yrði eftirlit með. En nei, ég varð að borga í sameiginlegan sjóð en mér var frjálst að bæta við í séreignarsjóð - eins og ég hefði efni á að borga meira. Og nú hefur komið í ljós að lífeyrissjóðir landsmanna hafa ástundað áhættufjárfestingar og tapað stórum hluta af peningunum mínum. Kannski áttar fólk sig ekki á því hvað lífeyrissjóðirnir hafa tapað miklu af peningum þess, ég veit það ekki - en það eru miklir peningar. Ég þekki fólk sem hefur tapað milljónum og sér varla fram á að skrimta þegar það hættir að vinna - sem við þurfum öll að gera einhvern tíma.

Ég nefndi hér að ofan að það hefði verið tvennt sem varð til þess að ég ákvað að skammast svolítið. Annað var þessi flotti bloggpistill Baldurs McQueen, eðalbloggara. Hitt var þessi skopmynd Henrýs Þórs. Og hananú!

Eftir þennan reiðilestur er aðeins eitt eftir - að hvetja alla sem vettlingi geta valdið að fjölmenna á borgarafundinn í Háskólabíói í kvöld kl. 20 og heyra hvað forsvarsmenn verkalýðsfélaga og lífeyrissjóða hafa að segja um þátt sinn í hruninu og hvað þeir sjá fram undan. Þjarma að þessum fánaberum almennings sem hafa glatað sýn á tilgang þeirra félaga sem þeim er rausnarlega borgað fyrir að sinna. Þetta kemur okkur öllum við, andskotinn hafi það!

 

Silfur dagsins

Hér kemur Silfur dagsins með sérstakri kveðju til Íslendinga sem búsettir eru erlendis og virðast ekki geta horft á sjónvarpsstöðvarnar á netinu. Hvorki í beinni né eftir á. Gaman væri að vita hvað veldur þessu sambandsleysi og hvort það er mikið mál að ráða bót á því. En miðað við allan tölvupóstinn sem ég fæ frá þessum löndum okkar í útlöndum sem reyna að fylgjast með á þetta við um fólk víða um heim. Þeim bendi ég líka á þessa slóð.

Inn gægðist einn stjórnmálamaður, Sigurjón Þórðarson úr Frjálslynda flokknum og talaði um kvótamálin. Það þarf að ræða miklu meira um þau. Til dæmis hver á kvótann núna? Var hann ekki veðsettur í topp hjá bönkunum sem nú er búið að þjóðnýta? Er þá ekki kvótinn kominn í eigu þjóðarinnar aftur? Eða hvað?

Annars var þema þáttarins, ef þema skal kalla, spilling og sukk  útrásarbarónanna og hvernig þeir blekktu markaðinn með því að stofna alls konar skúffufyrirtæki og beita klækjum og svikum til að draga sér æ meira fé. Jón Steinsson kallaði þetta réttilega þjófnað. Símaviðtalið við Jón Steinsson gekk því miður brösuglega en hann var góður og Jón Daníelsson talaði um áhugaverða hluti - hlustum vandlega.

Vettvangur dagsins 1 - Baldur, Agnes, Þóra Kristín,  Birgir
Takið eftir ummælum Birgis um skilningsleysi á pólitískri ábyrgð

 

Vettvangur dagsins 2 - Sigurjón, Gerður Kristný, Einar Már

 

Óli Björn Kárason og bókin hans um FL Group. Ég vildi gjarnan lesa þessa bók og ég tek ofan fyrir þeim blaðamönnum sem bíða ekki eftir opinberum rannsóknum heldur rannsaka málin sjálfir. Vonandi gera það fleiri.

 

Símaviðtalið  við Jón Steinsson gekk brösuglega en Egill náði honum aftur í restina.
Þeir Jón Daníelsson höfðu margt að segja sem allir ættu að hlusta á af athygli.

 

Í beinu framhaldi af málflutningi Jóns Steinssonar bendi ég á grein eftir hann í Fréttablaðinu sl. miðvikudag - hún er hér.

Fámennt en góðmennt á Vellinum

Það var fámennara á Austurvelli í gær en undanfarna laugardaga og grassvæðin voru eitt forarsvað eftir frostið og þíðuna. Fækkunin kom ekki á óvart. Eftir því sem nær dregur jólum verður fólk æ uppteknara af smákökubakstri, innkaupum og öllu mögulegu sem tilheyrir jólaundirbúningnum. Svo er skólafólk í prófum og upplestri, allir mögulegir og ómögulegir viðburðir eru úti um allt, s.s. jólatónleikar Björgvins Halldórssonar, skólakórajólatónleikar, jólabasarar og þar fram eftir götunum. Flestir hafa bara helgarnar til að sinna hlutunum og það er bara gott að þeir geri það. Maður verður líka að gefa sér tíma til að sinna sér og sínu fólki þegar tækifæri gefst, svo ég tali ekki um fyrir jólin.

Ég hef enga trú á því að fólk trúi dúsum ríkisstjórnarinnar eða haldi, eftir allt sem hefur gengið á í vikunni, að ástandið sé eitthvað skárra en það er í raun. Held raunar að fæstir geri sér almennilega grein fyrir því hvað það er hrikalega slæmt og hrædd er ég um að það eigi eftir að versna til muna. Fólk vill bara ekki trúa því ennþá. Reiðin í þjóðfélaginu magnast hægt og sígandi en reiði er orkufrek og slítandi tilfinning

Í fréttum RÚV var athyglisverð umfjöllun um þátt bloggsins og netmiðla í lýðræðislegri umræðu í þjóðfélaginu. Talað var við Salvöru og Jónas, gamalreynda bloggara. Þau hafa alveg hárrétt fyrir sér og ég hef nefnt svipaða hluti í skrifum mínum nokkrum sinnum. Hengdi fréttina aftan við  umfjöllun um mótmælin í gær.

Þetta viðtal við Björgvin G. Sigurðsson er harla merkilegt og þar kennir ýmissa grasa. Eftir að hafa hlustað á það spyr maður sig hvað Björgvin sé að gera í ríkisstjórn sem lætur kyrrt liggja hvernig seðlabankastjóri kemur fram við bankamálaráðherrann - ítrekað. Skilur það einhver? Þessu tengt t.d. hér.

Svo er hér mynd sem ég hnuplaði af netmiðli. Hvað er Ingibjörg Sólrún að gera á mótmælafundi á Austurvelli? Svarið er hér.

Góðar hugmyndir eru sígildar

Fyrir nokkrum dögum bárust mér skilaboð frá góðum bloggvini með hugmynd sem mér þótti fjári góð og lofaði að koma áleiðis. Ég gleymdi mér og er svolítið sein á ferðinni með hana, en gjörningurinn sem í henni felst er sígildur og á við jafnt framvegis sem í dag.

Hugmyndin er þessi: Flestir eiga gamla lykla sem þeir hafa ekki not fyrir, vita ekki að hverju þeir eru eða hafa gleymt því... semsagt - ónothæfa aukalykla. Hengjum lykil í band, t.d. jólaborða, mætum með lykilinn á Austurvöll kl. 15 á laugardögum og hengjum hann á norska jólatréð. Þetta er táknrænn gjörningur og verður æ táknrænni eftir því sem fleiri annað hvort gefast upp á að borga síhækkandi afborganir á verðtryggðum húsnæðislánum eða missa heimili sín. Skilum lyklunum!

Slíkur gjörningur, táknrænn sem hann er, væri mjög í ætt við þetta atriði Spaugstofunnar frá 22. nóvember sl.

Hótanir Tortímandans

Ég held að ekki þurfi að skýra neitt frekar þessar myndir frá Halldóri og Henrý Þór.

Stórmerkilegt viðtal

Nú hlýtur Samfylkingin að gera eitthvað í málinu. Ætli Össur mæti á Austurvöll kl. 15 í dag? Nógu er hann reiður. Og athyglisvert sem Geir segir að þeir Davíð hafi talað saman ótal sinnum um "þessi mál" - en samt gerðu þeir aldrei neitt.

"Þetta er hress karl...

...sem hefur nógu frá að segja og mikið til málanna að leggja." Þetta sagði einn viðmælendanna í myndbandinu hér að neðan meðal annars. Hjartað í mér sökk niður í maga. Er virkilega til "venjulegt" fólk sem hugsar ennþá svona eftir allt sem á undan er gengið? Athyglisvert en jafnframt svolítið óhugnanlegt. Fleiri svöruðu í svipuðum stíl en sem betur fer ekki allir.

Búið er að fjalla mikið um yfirlýsingar Davíðs og svör hans á fundi Viðskiptanefndar Alþingis í morgun. Varla er á það bætandi. Það er fróðlegt að skoða athugasemdir við bloggpistla um málið. Einhver (jir?) æðir um með athugasemdir til varnar Davíð og hrópar "einelti, einelti!". Friðrik Þór kallar sinn Hannes og segir honum að hætta að gelta.

Mér finnst svívirðing og hneisa að kalla kröfu almennings um að Davíð víki af sjónarsviðinu "einelti", einkum gagnvart þeim sem hafa upplifað raunverulegt einelti, þjáðst alla tíð og jafnvel stytt sér aldur vegna þess. Krafa um að embættismenn eða stjórnmálamenn beri ábyrgð á mistökum sínum og afglöpum getur aldrei verið annað en sanngjörn og einelti er hún svo sannarlega ekki. Því fleiri sem gera kröfuna bendir þvert á móti til þess að hún sé afar réttmæt.

Merkilegt sem haft er eftir Pétri Blöndal um að "...engin staðfesting hafi fengist á því að Davíð sé óvinsæll hjá þjóðinni...". Þetta bendir sterklega til þess að Pétur eigi hvorki sjónvarp né útvarp og varla er hann nettengdur heldur. Enda vísaði fréttamaðurinn strax í skoðanakönnun þar sem fram kom að 90% þjóðarinnar vill losna við Davíð. Aðspurður um endurkomu Davíðs í pólitík svarar Geir: "Ég óttast ekki neitt í þessu sambandi..." Óttast? Er ástæða fyrir hann að óttast ef Davíð kemur aftur? Já, líklega. Honum finnst það alltént eins og fram kemur.

Og að lokum davíðskur hroki hjá Geir þegar fréttamaður segir að á fundinum hafi Davíð gagnrýnt ríkisstjórnina harðlega fyrir að hlusta ekki á viðvaranir sínar (sem enginn í ríkisstjórninni vill reyndar kannast við). Geir svarar í davíðskum stíl: "Var það, já. Ég var ekki á fundinum. Varst þú á fundinum?" Flott, Geir! Annars hrutu gullkornin út úr Geir á færibandi, tókuð þið eftir því?

En hvað sem þið gerið í dag - gefið ykkur tíma til að hlusta á pistil Eiríks Guðmundssonar í Víðsjá í gær. Hann er hér - kemur strax á eftir kynningu og yfirliti yfir efni þáttarins. Er líka í tónspilaranum merkt: Víðsjá - Draumur eða martröð...

Frekjan, hrokinn og firringin

Þessi frétt var á mbl.is í gær undir fyrirsögninni: "Frekja og hroki aðgangsorð íslenska helvítisins". Meðal þeirra sem tengdu bloggfærslu við hana var Dofri og rifjaði hann þar upp frétt og viðtal frá september 2007. Viðtalið sem Dofri benti á var við Hannes Hólmstein Gissurarson og það er hreinlega dæmalaust.

Í viðtalinu við Hannes Hólmstein kemur fram að honum finnst mjög æskilegt að sem flest sé í einkaeigu eins og nýfrjálshyggjutrúin býður, meira að segja orkufyrirtækin okkar. Hann mærir útrásarvíkingana og vill bara selja allt klabbið. Skömmu eftir að viðtalið var tekið fór REI-málið að koma upp á yfirborðið. Og hvað er ekki að gerast með Hitaveitu Suðurnesja þessa dagana? Hún var einmitt einkavædd að hluta og Hannes Friðriksson fylgist með því sem nú er í farvatninu þar og hverjir standa þar að baki.

Hér er þetta magnaða viðtal við Hannes Hólmstein frá 13. september 2007. Hann ræður sér ekki fyrir hrifningu á því hve mikið og hratt bankakerfið stækkaði. Hvernig sem á því stendur situr hann ennþá í stjórn Seðlabankans, besti vinur hans er aðalbankastjórinn og margir trúbræður hans og lærlingar eru valdamiklir í stjórnkerfinu, t.d. þingmenn, ráðherrar og borgarfulltrúar. Hafa þeir nokkuð gengið af trúnni? Ég hef ekki orðið vör við það.

Þessar fréttir eru frá sama tíma, 13. og 15. september 2007. Hér getum við rifjað upp sýnishorn af því sem bankarnir eyddu loftbólupeningunum í, sem og sparifé Íslendinga og útlendinga. Það mun hafa verið um mitt árið 2007 að erlend millibankalán fengust ekki lengur og þá tóku bankasnillingarnir upp á því að draga sparifjáreigendur m.a. í Bretlandi, Hollandi, Belgíu og Þýskalandi á asnaeyrunum og hirða af þeim aurana þeirra. Lagt var að íslenskum sparifjáreigendum að millifæra sparnað sinn í ýmiss konar sjóði sem frægt er orðið og þeir rýrnuðu verulega. Í fréttinni er bara eitt sýnishorn af því hve hátt var lifað fyrir annarra manna peninga. Það er dýrt að temja sér svona lífsstíl. Þetta var ein af mörgum hliðum á íslenska efnahagsundrinu sem Hannes Hólmsteinn var svo hrifinn af. Ætli hann sé það ennþá?

Heitir þetta ekki þjófnaður á mannamáli?

Það er búið að ræna almenning á Íslandi aleigunni og ærunni í ofanálag en þjófarnir ganga enn lausir. Þetta vita allir en stjórnvöld lyfta ekki litlafingri til að góma þá - þótt þau viti nákvæmlega hverjir þeir eru - því það má ekki "persónugera vandann" og alls ekki stunda "nornaveiðar". Þau orð hljóta að verða töm á tungu lögmanna framtíðarinnar í dómsölum landsins þegar verja á Jón eða Gunnu fyrir að hafa hnuplað blóðmörskepp úr Bónus eða brotist einhvers staðar inn og stolið öllu steini léttara. Því auðvitað má alls ekki persónugera vandann. Hvað þá stunda nornaveiðar.

Þetta myndband er úr Kastljósi í gærkvöldi. Ef mér skjöplast ekki heitir þetta einfaldlega þjófnaður - og hann er ekki af smærri sortinni þessi.

Össur finnur nýja auðlind

Henrý Þór Baldursson heitir ungur maður, nýbakaður faðir (til hamingju!), með beittan, gagnrýninn húmor sem hann tjáir með skopmyndum á bloggsíðu sinni og á Smugunni.

Á þessari skopmynd er Össur að kynna nýja auðlind - hugmynd um hvernig hægt er að fela Ísland með því að breyta nafninu í frægt vörumerki - sem sagt, selja landið sem er einmitt það sem Össur hefur prédikað mjög grimmt undanfarið. Nema hvað hann vill selja það erlendum álrisum, ekki gosdrykkjaframleiðanda. Hvernig líst fólki á að breyta nafni Íslands í Alcoa? Fleiri hugmyndir, einhver? Hjálpum Össuri.

Ákall frá Herði Torfasyni

Mér heyrist að Hörður Torfason sé á góðri leið með að verða þjóðhetja. Hann hefur nú staðið fyrir og stjórnað mótmælafundum á Austurvelli 8 laugardaga í röð. Fáir gera sér grein fyrir allri vinnunni sem er á bak við skipulagninguna. Þetta hefur verið full vinna hjá Herði og heimili hans undirlagt, svo og sími hans og tími. Hörður er hugsjónamaður af bestu sort.

Hörður hefur nú fengið afnot af húsnæði að Smiðjuvegi 72 í Kópavogi með það fyrir augum að nota það til fundarhalda, hafa þar aðstöðu fyrir fólk sem vill bretta upp ermar, láta til sín taka og skipuleggja framtíðina. Í þessu skyni hefur Hörður stofnað félagið Raddir fólksins og er að opna heimasíðuna raddirfolksins.org, sem er í vinnslu. Hann hefur líka stofnað bankareikning í nafni félagsins þar sem fólk og fyrirtæki geta lagt sitt af mörkum - bankareikningurinn er: 1132-05-415000 og kennitalan er 571108-0540.

En fleira þarf til. Í húsnæðið á Smiðjuvegi vantar t.d. tölvur, skrifborð, skrifborðsstóla, hillur, kaffi- og meðlætisgræjur, eldhúsáhöld, ísskáp... allt mögulegt. Ef einstaklingar eða fyrirtæki eru að endurnýja hjá sér eða með fullar geymslur af ónotuðum hlutum sem gætu nýst á Smiðjuveginum væri mjög vel þegið að láta Hörð vita af því. Hann sækir ef með þarf. Síminn á Smiðjuveginum er 618 0888.

Og síðast en ekki síst vantar fólk til alls konar starfa. Til að byrja með verður opið frá kl. 14 til 18 og fólk er hvatt til að mæta og/eða hafa samband.

Tveir brandarar og ein sorgarsaga

Hér talar ráðherrann sem hefur innan við 5% fylgi samkvæmt nýjasta þjóðarpúlsi Gallups og skal engan undra. Hann vill að skríllinn "stilli mótmælum í hóf" og veit greinilega ekki að einmitt þannig hafa mótmælin verið. Þau hafa verið svo hófstillt miðað við aðstæður að erlendis þykja Íslendingar vera algjörar geðluðrur. Enn hefur ekkert ofbeldi átt sér stað, engar eignir verið skemmdar - fólk hefur bara verið að tjá gremju sína, örvæntingu og örvilnan.

Ráðherrann finnst þróunin í þjóðfélaginu og ólgan "að mörgu leyti skiljanleg" og fattar ekki að við hin eigum ekki milljóna, tugmilljóna, hundruð milljóna eða milljarðahluti í Byr eins og hann. Maður verður að giska því auðvitað má enginn vita hve stór hlutur hans er og hvers virði. Allt svo opið og gegnsætt eins og hann jánkaði og lofaði í Háskólabíói á borgarafundinum um daginn. Klöppum fyrir Árna.

 

Þetta rakst ég á á Eyjunni, fór inn á vefinn, vafraði þar um og skellihló. Glænýr fréttavefur segist nú þegar á fyrsta degi vera "Fremsti fréttaskýringavefur landsins"! Það vantar ekki sjálfsöryggið á þeim bænum. Fyndnast fannst mér að ritstjórnin segist óháð stjórnmálaflokkum og hagsmunasamtökum. Allir kannast við Óla Björn og Jónas. Friðbjörn Orri er helst þekktur fyrir frjálshyggjuskoðanir sínar og hann var (er kannski enn) formaður Frjálshyggjufélagsins. Saman hafa Friðbjörn Orri og Arthúr rekið "Leiðandi verðbréfavefinn" m5 og "Fremsta sjávarútvegsvef landsins" Sax. Það þarf ekki að grufla lengi á vefnum AMX til að sjá hvaða stjórnmálaskoðanir og hagsmuni þar er verið að upphefja, hverja vitnað er í og hverjir fá þar hásæti - þótt óháður vefur sé. Takk fyrir að kæta mig, strákar! Þið eruð með húmorinn í lagi.

Sorgarsöguna las ég hjá Illuga Jökulssyni sem fékk bréf. Alvöru handskrifað bréf í umslagi. Ég táraðist. Árni fjármálaráðherra ætti að lesa þetta og sjá sóma sinn í því að gera eitthvað í málinu í stað þess að tuða yfir að mótmælum sé stillt í hóf. Hverju ætli hann haldi annars að fólk sé að mótmæla? Veðrinu?

Hámark niðurlægingarinnar?

Eða kannski bara Íslandsmet í smekkleysi.

Það er búið að rýja okkur inn að skinni. Gera okkur gjaldþrota, svipta okkur ærunni, leggja orðstír okkar í rúst. Ótta og óöryggi hefur verið troðið upp á þjóðina. Búið er að haga málum þannig að í fyrsta sinn upplifa Íslendingar þá skelfilegu tilfinningu að skammast sín fyrir þjóðerni sitt. Stoltið er í lágmarki eða horfið, landar okkar erlendis verða fyrir aðkasti. Þjóðin er í sárum, við erum ævareið, sár, dofin, gráti nær... og gott betur.

Í erlendum fjölmiðlum lesum við greinar og viðtöl þar sem okkur er ýmist vorkennt eða við verðum fyrir háðsglósum. Það vekur furðu meðal þroskaðra lýðræðisþjóða að enginn hafi verið handtekinn fyrir a.m.k. fjársvik, enginn stjórnmála- eða embættismaður hafi sagt af sér og viðurkennt þannig ábyrgð sína, mótmæli almennings eru svo friðsamleg að útlendingum þykir furðu sæta.

Svo blasir þetta við ferðamönnum sem koma til landsins á Keflavíkurflugvelli. Er hægt að leggjast lægra? Á hvers vegum er þetta? Hvaða snillingur á hvaða auglýsingastofu lét sér detta þetta í hug? Hnuplað héðan.

Ég krefst þess sem Íslendingur með örlítinn snefil af stolti eftir, að þessi lágkúra verði tekin niður nú þegar!

Viðbót: Auglýsingaspjöldin hafa nú verið tekin niður í Leifsstöð, sjá hér. Ég er þakklát fyrir það.

Afmælisboð 1. desember - hvað allir athugi!

1. desember er flottur afmælisdagur. Ég veit allt um það, því það er afmælisdagurinn minn. Þegar ég var lítil stelpa voru það forréttindi fyrir afmælisbarn að geta ævinlega haldið upp á afmælið sitt á sjálfan afmælisdaginn. Það gat ég, allir krakkar áttu frí í skólanum og gátu mætt í boðið OG... best af öllu - það var alltaf flaggað fyrir mér - hélt ég. Fram eftir aldri trúði ég því og þegar ég áttaði mig á hinu sanna - að það var ekki beint verið að flagga fyrir mér heldur fullveldinu - fékk ég lauflétt áfall sem stóð þó ekki ýkja lengi yfir, ef ég man rétt. En ég ákvað af lítillæti mínu að deila deginum með því. Það var fín tilfinning og ég var ekki mjög gömul þegar ég skildi þýðingu þessa dags.

Í dag ætla ég (ásamt fleirum) að bjóða í afmæli og ég vona að sem flestir mæti. Fullveldið okkar verður 90 ára - ég er aðeins yngri. En við höldum saman upp á daginn eins og venjulega, fullveldið, Rósa Guðna (jafnaldra mín), Rás 2 (25 ára krakki) og ég. En í þetta sinn er það ekki boð í heimahúsi með lítilli kók í glerflösku og lakkrísröri, súkkulaðiköku með kertum og stórkostlegum skreytingum eftir listamanninn Einar Jens, föðurbróður minn... heldur risastór þjóðfundur á Arnarhóli klukkan þrjú - á hefðbundnum afmælisveislutíma. Það verða haldnar ræður og allt. Kannski ekki beint í tilefni af mínu afmæli... en það gerir ekkert til vegna þess að alvörutilefnið er miklu, miklu mikilvægara.

Mætið í afmælið, gangið út af vinnustaðnum, standið með sjálfum ykkur, börnunum ykkar og barnabörnunum, komið og leggið ykkar af mörkum til að gera þennan afmælisdag sem eftirminnilegastan fyrir alla þjóðina (og mig ). Oft var þörf en nú er nauðsyn!