Aurasálin og Spákaupmaðurinn

Eins og sjá mátti hér og hér hef ég verið að grúska í gömlum blöðum. Upphaflega í leit að ákveðnu máli en eins og gengur leiddi leitin mig út og suður og að lokum mundi ég varla að hverju ég var að leita í byrjun. Svona grúsk er tímafrekt en alveg ótrúlega fróðlegt. Ég rakst t.d. á þessa mögnuðu pistla sem birtust í Markaði Fréttablaðsins 1. mars 2006.

Ég las aldrei það blað og fylgdist ekkert með "markaðnum" þótt sumum fréttum af honum hafi verið troðið ofan í kokið á manni, nauðugum viljugum. En í ljósi þess hvernig farið var með þjóðina er merkilegt að kynna sér móralinn og siðferðið sem óð uppi á þessum tíma - og hrokann. Ef til vill kemur einhver með þá athugasemd að þessir pistlar séu skrifaðir í gríni. Ég held reyndar ekki og hef a.m.k. ekki húmor fyrir þeim þó svo væri.

Í sama blaði heyrðist rödd skynseminnar sem furðaði sig á því sem var að gerast í viðskiptaheiminum.

Athugasemdir

[Lilja (IP-tala skráð) 9.11.2009 kl. 02:16]

Sæl Lára, þetta er mjög spennandi lestur en ég get ekki séð seinni partinn af brandaragreininni !

Annars er bara að halda áfram að grúska og finna fleiri gullmola.

[Grútur (IP-tala skráð) 9.11.2009 kl. 08:54]

Aurasálin og spákaupmaðurinn eru einfaldlega að misnota aðstöðu sína sem fjölmiðlamenn og tala markaðinn upp fyrir hönd eigenda sinna á Fréttablaðinu. Þessar greinar eru kannski að einhverju leyti hugsaðar sem grín, en það grín er á kostnað "vitleysinganna" sem höfundurinn sér sem lesendur sína. Greinarnar undirstrika hins vegar, og það þannig að ekki verður um villst, að fjölmiðlarnir voru - og eru reyndar ennþá - í höndum tröllanna. Ennþá er verið að ljúga, blekkja og misnota. Og sama gildir um stjórnmálamennina, eða hvað var Ingibjörg Sólrún annars að gera á ferðum sínum með Geira með skötubrosið í útlöndum peppandi upp íslenska banka og íslenskt hagkerfi. Ég segi ekki annað en: blessað fólkið - það gerði sér enga grein fyrir því sem var að gerast; skellti við skollaeyrum og hugsaði fyrst og fremst um sína eigin þröngu hagsmuni.